Ανασκαφή Μυγδαλιάς

Ο οικισμός της Μυγδαλιάς Πετρωτού ιδρύθηκε τον 16ο αιώνα π.Χ., νοτιοανατολικά της σημερινής πόλης της Πάτρας. Η συστηματική ανασκαφή του ξεκίνησε το 2008 υπό τη διεύθυνση της Δρ. Λένας Παπάζογλου Μανιουδάκη και του Δρ. Κώστα Πασχαλίδη, και συνεχίζεται μέχρι σήμερα υπό την εποπτεία της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αχαΐας.

 Ο οικισμός, που εξελίχθηκε σε σημαντικό τοπικό κέντρο κατά την πρώιμη μυκηναϊκή εποχή, κατοικήθηκε έως και τον 12ο αιώνα π.Χ. Πολλούς αιώνες μετά την εγκατάλειψή του, περίπου το 700 π.Χ., ιδρύθηκε στην ίδια θέση ένα ιερό. Ο οικισμός είναι χτισμένος σε τρία επίπεδα. Το σημαντικότερο κτίριό του κατασκευάστηκε τον 15ο αιώνα π.Χ. και παρέμεινε σε χρήση μέχρι το τέλος του 14ου αιώνα π.Χ. (περίοδος ΥΕ ΙΙ-ΙΙΙ Α1). Πρόκειται για ένα μεγάλο οικοδόμημα δύο επιπέδων με ισχυρούς τοίχους, υπόγειο και υπερυψωμένο ισόγειο. Με συνολική επιφάνεια 220 τ.μ. ανά όροφο, αποτελεί το μεγαλύτερο κτήριο του μυκηναϊκού κόσμου στη βορειοδυτική Πελοπόννησο. Σε ένα από τα δωμάτια του ισογείου βρέθηκε ο περίφημος θησαυρός της Μυγδαλιάς, ένα σύνολο εκατοντάδων χάλκινων και άλλων μικροευρημάτων. Στην ίδια εποχή χρονολογείται και η κατασκευή του θολωτού τάφου της Μυγδαλιάς, ο οποίος πιθανότατα ανήκε σε μέλη του γένους που κατοικούσε σε αυτό το κτήριο, γνωστό και ως «Οικία των Χαλκών», λόγω των ευρημάτων του.

 Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ευρήματα στη Μυγδαλιά είναι οι παιδικοί τάφοι που εντοπίστηκαν μέσα στα σπίτια του οικισμού. Μέχρι σήμερα έχουν βρεθεί επτά τάφοι, οι οποίοι είναι συνήθως αδιατάρακτοι, χωρίς κτερίσματα, και ανήκουν σε νεογέννητα βρέφη. Οστεολογικές αναλύσεις έδειξαν ότι τα νεογνά πέθαναν κατά τον τοκετό ή πριν «σαραντίσουν». Επιπλέον, αναλύσεις DNA και κολλαγόνου οστών αποκάλυψαν ότι επτά βρέφη από τον ίδιο τάφο ήταν ξαδέρφια, καθώς οι πατέρες τους ήταν αδέλφια.

ΔΩΡΕΑ ΑΙΓΕΑΣ ΑΜΚΕ

• Ανασκαφική έρευνα 2024 και μελέτη αρχαιολογικού υλικού.

Πηγή εικόνων: Λένα Παπάζογλου-Μανιουδάκη, Κώστας Πασχαλίδης.